Środowisko (Environment), Społeczna odpowiedzialność (Social) i Ład korporacyjny (Governance) to kryteria tworzące nowy wymiar społecznie odpowiedzialnego inwestowania (SRI). SRI to etyczne podejście inwestycyjne skupiające się na wykluczeniu poszczególnych rodzajów przemysłu z portfolio inwestycyjnego w oparciu o wybrane kryteria moralne i etyczne. Herringer, Firer i Viviers definiują SRI w sposób szerszy, jako szereg metod oceny, które narzucają podejmowanie specyficznych wyborów inwestycyjnych, obejmujących klasyczne sposoby podejmowania decyzji finansowych jednocześnie uwzględniając kryteria ESG. Początki SRI można odnaleźć już w czasach wczesno biblijnych, a później w XIX w. w przekonaniach kwakrów, którzy odmawiali inwestowania w niewolników, broń i alkohol. Sprzeciwiając się alkoholowi i tytoniowi, ewangeliccy Protestanci ufundowali w 1928 r. pierwszy społecznie odpowiedzialny “fundusz pionierów”. Współczesne korzenie SRI można odnaleźć w mającym miejsce w roku 1960 rozbudzeniu politycznej świadomości SRI.  Później, poprzez działania aktywistów w latach 90-tych, SRI zostało przeobrażone w cel dla przestrzeni komercyjnej.  

Głównym celem kryteriów ESG lub inwestycji SRI jest to, aby wpłynąć na środowisko, społeczeństwo i zarządzanie przedsiębiorstwem w pozytywny sposób. SRI to inwestowanie zgodne z własnymi przekonaniami i odsiewanie poszczególnych przedsiębiorstw i działów gospodarki. ESG skupia się na środowisku, rozwoju społeczeństwa oraz sposobie zarządzania i jest dodatkowym narzędziem służącym do oceny przedsiębiorstwa.  

W początkowej fazie rozwoju, SRI skupione było na wykluczeniu poszczególnych przedsiębiorstw z portfolio inwestycyjnego ze względu na specyficzny rodzaj prowadzonej przez nie działalności. Aktualnie poprzez skupienie się na kwestiach związanych z ekologią, mając na uwadze również kwestię długoterminowego potencjału przedsiębiorstwa, perspektywa SRI uległa poszerzeniu. Aktualnie uznaje się, że przedsiębiorstwa, które wykazują silne tendencje w zakresie ekologii, odpowiedzialności społecznej i struktur zarządzania stanowią lepszą inwestycje, wiążą się z mniejszym ryzykiem i mogą w ostatecznym rozrachunku przynieść większe zyski.